Een avondje bioscoop

Er is in Suriname heel veel te doen en zeker in zo’nbruisende stad als Paramaribo maar ieder kent wel eens van die avonden waarophij zich verveelt. Ik had met een aantal vrienden afgesproken en we hadden geenidee wat we die avond zouden gaan doen. We kunnen wel bij waterkant gaan zittenof naar de bioscoop gaan maar dit loopt toch meestal uit op een grootdrankfestijn. Omdat iedereen de dag erna stage had, leek het ons niet echt eengoed idee om met een brak hoofd op stage rond te lopen. Iedereen had wel zin omiets te doen. Ik bedoel je zit hier maar een keer in je leven voor een lange periodedus je moet wel alles eruit halen wat eruit te halen valt. Een vriend kwam methet idee om naar de bioscoop te gaan. Dit leek ons een uitermate goed idee.Lekker een rustig avondje een film kijken zonder overmatig drankgebruik.Daarbij komt ook nog eens dat we ontzettend goede verhalen over de bioscoophebben gehoord en dat je hier echt een keer naartoe moet gaan. In Suriname iser maar een bioscoop en een avondje bios is hier echt een happening en beleving.

We besloten dus om 20:00 naar de bioscoop te gaan. Heteerste wat mij opviel was dat het er ontzettend druk was. In Nederland wordende bioscopen niet zo heel goed meer bezocht. Maar hier leek het alsof het deopening van de bioscoop was, zo druk. Het tweede wat mij opviel was dat wij ervergeleken met de Surinamers nou niet echt indrukwekkend uitzagen. Wij warengewoon met een shirtje, slippers en korte broek naar de bioscoop gegaan. Bijons is naar een bioscoop niet hetzelfde als dat je uitgaat naar een club.Surinamers zien dat blijkbaar toch anders. Zowel de mannen als de vrouwen warenallemaal prachtig uitgedost en ze hadden blijkbaar alles uit de kast getrokkenvoor een avondje bioscoop. Veel vrouwen hadden prachtige jurken of mantelpakkenaan en de mannen hadden bijna allemaal een lange broek, schoenen en een mooigestreken overhemd of polo aan. Ik zag dat het mijn vrienden ook wasopgevallen. Twee van mijn vrienden keken hun ogen uit.

Bij de kassa zag het erna uit dat het toch een klote avondzou worden. Wij waren namelijk op een dinsdag naar de bioscoop gegaan. Debioscoopkaarten voorop de dinsdag zijn de helft voor de prijs. Meestal moet jeop dinsdag vroeg in de middag al kaarten halen omdat ze anders uitverkocht zijn.Wisten wij veel! Nu waren er nog alleen maar kaarten beschikbaar voor de film ‘Girlstrip’ die om 21:00 zou draaien. Je begrijpt natuurlijk wel dat 5 testosteronbommen zoals wij zijn, in deze film niet heel veel zin hadden. Maar we beslotenom uiteindelijk toch kaartjes te kopen. We zagen er toch al uit als 5 verstrooidetoeristen en achhhh……… wat zouden we ook thuis moeten doen. Dat deze avond zouuitdraaien op een van de meest amuserende avonden uit onze levens wisten wetoen nog niet.

Toen de film begon werd me al snel duidelijk dat er in Surinameandere regels gelden in de bioscoop. In Nederland is iedereen stil. Surinamers praten geregelddoor de film en dat doen ze niet bepaald op een fluisterende toon. Het isechter helemaal niet ergerend want het zorgt juist wel voor een gezellige, leukesfeer. In Suriname zie je ook dat de meeste personen nog drinken en eten in debioscoop kopen wat de gezellige sfeer natuurlijk ook ten goede doet. InNederland is dit ook wel eens anders. De meeste Nederlanders proberen zoveelmogelijk eten en drinken in de bioscoop mee te smokkelen en in Nederland heb ikwel eens langs iemand in de bioscoop gezeten waarbij het leek of dat hij eencompleet 6 gangenmenu had meegesmokkeld.  We kwamen er ook snel achter dat dit niet hetenige verschil is tussen een avondje bioscoop in Nederland en Suriname. Wat wijniet hadden verwacht was dat de film ‘girls trip’ wel degelijk een leuke filmis en dat er ontzettend komische stukken in de film zaten. Wij vonden de filmhilarisch maar Surinamers vonden het echt helemaal geweldig. Gedurende de helefilm lachte de hele zaal zoals alleen Surinamers kunnen lachen. Ontzettend hard, hoog en smakelijk. Surinamers lachen niet alleenmet hun strottenhoofd maar slaan vaak ook heel hard op hun dijen of op destoelen uit enthousiasme. Ze braken bijna letterlijk de hele zaal af. Wij alsnuchtere Hollandse jongens wisten niet wat we meemaakten. Niet normaal! Dit iseen nieuwe niveau als het gaat om het beleven van een film. Ik betrapte mijen mijn vier andere kameraden er op dat we op een gegeven moment meer op de mensen in de zaal zaten te letten dan op de film. Naar de rest van debioscoopgangers kijken was een comedyfilm op zich. Het hoogtepunt was toch wel toen dehoofdrolspeelsters van de film haar man dumpte. Haar man ging de hele tijdvreemd en nu had de hoofdrolspeelsters er blijkbaar genoeg van. Wat er toe inde zaal losbrak is moeilijk met woorden te beschrijven. Meer dan 50 vrouwen inde bioscoop stonden van hun stoel op om te klappen, te juichen en op hun vingers te fluiten. Van deze reactie viel mijn mond letterlijk open. Ik wistniet dat zo’n gedrag toegestaan was in een bioscoop. Ik begon nu ook echt hysterischte lachen. In de reactie van deze vrouwen voelde ik ook veel opgekropte woede. Ik durfte wedden dat deze vrouwen ook een vriend of ex hebben of hadden die ook vreemdging anders reageer je niet zo. Ik vond het in ieder geval geweldig.

Toen de film afgelopen was liep iedereen lachend,schreeuwend en discussiërend de zaal uit. Wij liepen met zijn vijven muisstil inons hoofd verwerkend wat er net allemaal gebeurd was naar buiten. Toen webuiten stonden keek iedereen elkaar vol ongeloof aan terwijl een vriend heteruit flapte ‘WTF hebben wij net meegemaakt’. We vonden het allemaal geweldigen zo eindigde ons saaie avondje bioscoop.

Mijn tip is dan ook aan iedere Nederlander om naar de TBLbioscoop te gaan. Het beste is om naar een comedy film te gaan. Dit is echt eenhele beleving.