Kumalu: een droomeiland in Boven-Suriname

Een droomeiland in Boven-Suriname!

6 jaar geleden heb ik stage gelopen in Suriname en ik weet nog goed dat mijn favoriete plek de eilandjes aan de Boven Suriname rivier waren.Toen ik dan ook besloot om weer naar Suriname te gaan, was deze plek het meest waar ik het naar uitkeek. En vorig weekend was het zover.

Vrijdagochtend om 6:00 uur ‘s ochtends stond het taxi busje, samen met enthousiaste tour gids Ro klaar. We gaan op avontuur het binnenland in! De busrit duurde in totaal vier uur en omdat het nog vroeg was besloten we eerst nog even onze ogen te sluiten. Twee uur later hielden we een plaspauze en kochten we wat ijs, poncho’s en natuurlijk lekkere djogo’s. Na twee uur kwamen we aan op Atjoni en vanwege de regen stapten we met poncho’s aan de boot op.  

Tijdens het varen werd het gelukkig weer droog en konden we genieten van het prachtige uitzicht. Alleen de boottocht is al de moeite waard om naar Boven Suriname te gaan. Je vaart over de rivier, door stroomversnellingen, langs Marrondorpen, spelende kindjes, wassende vrouwen, andere boten en natuurlijk de prachtige natuur van de Amazone. Het is vanuit de boot een kleurrijk gezicht, want naast al het prachtige groen, dragen de Saramaccanen aan de kant mooie, fel gekleurde pangi’s. Dit zijn traditionele omslagdoeken van de Marrons. Zo bijzonder om te zien!

‍
Niets aan gelogen

Na 3,5 uur gevaren te hebben kwamen we aan bij het prachtige eilandje ‘Kumalu Dream Island’. Aan de naam ‘Dream Island’ is niets gelogen, want het is werkelijk adembenemend. Vanuit de hut met vrij luxe bedden (meestal slaap ik in een hangmat als ik het binnenland in ga), kijken we uit op palmbomen en een stroomversnelling. Het is zó mooi!

De berg met ananassen

Op de tweede dag hebben we een kleine hike gedaan op een berg. En wel de Ananasberg! De Ananasberg is in Suriname een bekend begrip. Het is een berg die redelijk makkelijk te beklimmen is en die je eigenlijk gezien moet hebben als je in de buurt bent.

De tocht begint in een van de Marrondorpen aan de rivier. Vanuit hier wandel je ongeveer een uur lang door de jungle. Er is van alles te zien en horen en we spotten mooie vlinders, spinnen, grote rode mieren, kleurrijke rupsen en verschillende vogels. Ook is er veel te leren over de bomen uit de jungle. Zo heb je de Saramaccaans boegoeboegoe, ook wel de telefoonboom genoemd. Deze is hol van binnen en als je er drie keer op slaat, weten mensen uit de omgeving dat er een noodgeval is en gaan ze naar je opzoek. Ook heb je verschillende lianen die een medicinale werking hebben. Zoals de schildpadliaan, die vroeger werd gebruikt als een vrouw ging bevallen. De liaan zorgt ervoor dat de vrouw van onder verdoofd, waardoor het baren van een kind dragelijker wordt.

Als we verder lopen bereiken we de Ananasberg. En zo heet hij niet voor niets want er groeien, je raadt het al, ananassen op. Eenmaal op de top is het uitzicht prachtig en worden er snel verse ananassen geplukt. De ananas wordt met een machete in stukjes gesneden. Wauw, ze zijn heerlijk zoet, zuur en enorm juicy. Nadat we gegeten, gedronken en gefotografeerd hebben gaan we weer naar beneden, terug naar het droom eiland.

Genieten met hoofdletter G

’s Middags is het tijd voor wat afkoeling. We pakken de boot en varen naar een prachtige sula. Een sula is eigenlijk een stroomversnelling in de rivier. In sommige sula’s kun je lekker liggen of zitten terwijl het water langs je glijd. Als we bij de sula aankomen is het al erg gezellig. Er zijn ook andere toeristen en locals lekker aan het chillen in het water. En op een van de boten staat een grote muziekbox waarop gezellige Surinaamse muziek gedraaid wordt. Genieten met een hoofdletter G!

Ook wordt er een band achter de boot gehangen waar je met drie personen aan kunt hangen. Natuurlijk willen we allemaal een rondje op de band. Het is hilarisch om te doen. En ook hier krijg ik weer een besef momentje: het feit dat ik middenin de Amazone achter een boot op een band over het water vlieg, is voor mij pure rijkdom. Wat heb ik het goed en wat ben ik dankbaar dat ik hier mag zijn.

Een bijzonder muzikale nacht

‘s Avonds werd er door kok Gabriel heerlijk gebarbecued en kregen we een speciaal optreden van jongeren uit het Marrondorp in de buurt. Ze maakten muziek met verschillende handgemaakte instrumenten. Ook werd er gezongen in hun eigen taal. Een voor een wisselde ze van instrument, naar zang en dans. Het was zo ritmisch dat weinig van ons überhaupt wisten hoe we hier op konden bewegen. Ik dacht dat ik altijd wel gevoel voor ritme had, maar ik werd hier best een beetje positief ongemakkelijk van. Gelukkig konden de jongens heel goed laten zien hoe je wél danst op hun mooie, zelfgemaakte muziek. Ik heb met veel plezier en bewondering gekeken naar hun optreden. Zo puur en mooi.

‍
Efteling attractie

Na het optreden gingen we kaaimannen spotten omdat sommigen uit onze groep deze nog nooit hadden gezien. En als je in Su bent hoort dat er natuurlijk wel bij. Jaren geleden heb ik onwijs veel kaaimannen gezien in deze rivier, dus ik ging er vanuit dat we ze deze keer weer zouden zien. Echter blijkt het nu niet meer zo vanzelfsprekend om wilde kaaimannen te spotten. Want ook in het binnenland hebben veel mensen het financieel erg slecht gehad de afgelopen jaren. Hierdoor is er veel meer wild gegeten dan voorheen. Er zijn dus weinig kaaimannen overgebleven in de Boven Surinamerivier.

Toch stapten we ‘s avonds laat vol goede moed de boot op om opzoek te gaan naar wilde dieren. We voeren stilletjes onder een prachtige sterrenhemel over de rivier. Het stille water, de heldere hemel, de maan, de jungle geluiden en de schaduw van de mooie bomen voelde magisch. Alsof we in een attractie van de Efteling stapte, zó mooi. Helaas hebben we geen kaaiman gespot. Wel een slang en tarantula gezien wat ook geweldig was. Eigenlijk maakte het ontbreken van kaaimannen ook niet meer uit. Het magische gevoel zo in het donker, midden in de jungle met alle geluiden, de sterrenhemel, de maan en het zachte briesje, maakte deze avond en einde van dit weekend onvergetelijk.

Lobi, Leonie