Dick's dieren in Suriname: de rode brulaap

Dick's dieren in Suriname: rode brulapen

Slapen in de grotten

Bij SUforYou en Fred Ecotours gaan we regelmatig op trip naar Fredberg. Dit zijn meestal 3 of 4-daagse tours. Het verschil bij de 4-daagse tour is dat je niet alleen op de berg en in het basiskamp slaapt, maar ook nog eens een nacht in de grotten. Afgelopen week had ik een hele avontuurlijke groep die maar 3 dagen vrij van stage konden krijgen, maar toch ook in de grotten wilde slapen. Dus sloegen we de luxe van het basiskamp over en hebben we de eerste nacht in de grotten geslapen. 

De volgende dag zijn we rustig opgestaan en liepen we naar de berg. Dit is ongeveer een uurtje lopen wat betekende dat we de hele dag op de berg konden besteden. Met dit geweldige uitzicht is het vaak erg belonend om de boomtoppen af te blijven speuren op zoek naar wilde dieren

Brulapen in zicht

Toen we even bij een van de drie uitzichtpunten gingen kijken, zagen we een paar fel-oranje bollen boven in de bomen zitten. Bingo, het waren brulapen! Met de verrekijker konden we deze dieren heel goed bekijken. Ze zijn vaak lastig te vinden omdat ze weinig afstand afleggen. Meestal is dit minder dan een kilometer per dag. Vaak zitten ze rustig in de toppen van de bomen om bladeren en vruchten te eten. Dit was hier ook het geval, alleen konden we ze nu goed van bovenaf bekijken omdat we op de Fredberg stonden.

De Rode Brulaap (Alouatta macconnelli) zijn een van de weinige apen in Suriname die onrijpe en voor ons zelfs giftige vruchten kunnen eten. Hierdoor ruikt hun poep erg sterk, bijna chemisch en heb je het direct door als je door het bos loopt.

De luidste brul uit de dierenwereld

De roep van de brulaap wordt beschouwd als de luidste in de dierenwereld en kan zelfs op 5 kilometer afstand nog gehoord worden! Dit is dan ook een geluid dat je op de Fredberg vrijwel elke dag meerdere malen kan horen!

Ons geluk was nog niet op. We hoorden zo nu en dan ook de roep van de zwarte slingeraap (Ateles paniscus) ook wel Kwatta, spinaap of bosduivel genoemd. En ja, die kwam niet ver van de brulapen ook nog even zijn gezicht laten zien.

Daarna trok moeder natuur toch echt de grens en stuurde een flinke regenbui op ons af. Dat zorgde er nog wel even voor dat we alle apen in actie konden zien op zoek naar een schuilplek. Op het laatste moment zijn we snel teruggegaan naar ons kampje om te schuilen voor de regen en lekker te gaan eten!

‍